زمانی که روش هاي سنتی  پاسخگوی رفع  مشکلات دندان افراد نیست، بدشکلی دندان ها و استقرار نا منظم آنها را ملزم به ارتودنسی می کند...
به خصوص اگر این مشکلات مربوط به عملکرد نادرست اندام های مربوط مانند: اختلال در صحبت کردن، ناتوانی در جویدن و عملکرد نادرست اندام های صورت از یک مفصل مشترک، سردرد و مشکلات مربوط به لثه باشند.
ارتودنسی ، به رفع ناهنجاری های استخوان فک وعملکرد نامناسب دندان ها می پردازد. اگر ارتودنتیست تشخیص این راه درمانی را دهد، اقدامات درمانی بر روی فک  آغاز می شود.
چه کسانی به ارتودنسی نیاز دارند؟
بزرگسالان در مواجه  با مشکلات ظاهری و نابه هنجاریهای دندان می بایست تحت درمان ارتودنسی قرار بگیرند. اما برای دانستن التزام این امر، پزشک معالج ساختار فک، دندان و لثه را در صورت نیاز مورد بررسی و معاینه قرار می دهد.
به طور معمول رشد فک در سن 16 تا 18 سالگی متوقف می شود. هنگامی که نحوه شکل گیری فک، مناسب نباشد و باعث ایجاد مشکلات زیبایی برای بیماران شود، جراحان ارتودنسی می بایست بتوانند فک  و دلخواه تغییر دهند. بدین ترتیب دندان پزشک معالج می بایست تا متوقف شدن روند رشد فک صبر کند، حتی اگر روش اتخاذ شده بهترین راه ممکن در سنین پایین تر باشد.
نحوه عملکرد ارتودنسی
 راه درمانی بر پایه ارتودنسی در چندین ساعت انجام می شود، و بیمار باید دست کم 2 هفته استراحت کند. از آنجا که این شیوه درمانی مراحل دشوار و عمده ای در بر دارد، افراد باید در این دوره 2 هفته  ازهرگونه فعالیت سنگین پرهیز کنند.
هنگامی که فک بهبود پیدا کرد، ممنوعیت های لازم،  و یا مصرف انواع غذا را به بیمار در قالب برنامه مدون داده خواهد شد. قالب های ارتودنسی و خطوط منظم دندانی که استفاده 6 تا 12 ماهه دارند، را از طرف پزشک معالج دریافت کرده،  و پس از آن استفاده از نگهدارنده ها و حالات  موقت جهت مراقبت های بعدی دندانی توصیه خواهند شد.