پروتز ثابت دندان همان چیزی است که در بین عموم جامعه با عنوان روکش دندان مرسوم است.
پروتز ثابت خود بر دو نوع است:
روکش تک واحدی دندان (single dental crown)
معمولا دندان زمانی نیاز به روکش دارد که به علتی ساختار دندان ضعیف شده و نیاز به حفاظت و حمایت با روکش دارد و یا بعضا دلایل زیبایی لزوم وجود روکش را منجر می شود. گاهی به دلیل نقص عملکرد دندان ( مشکلات فانکشنال ) ، روکش به کمک سیستم جویدن و مضغ فرد می آید. که البته توضیحات مبسوطی در این زمینه در سری مقالات سایت از جمله روکشهای دندانی وپروتز ثابت موجود است.
بریج دندان ( dental bridges)
یکی دیگر از انواع پروتز ، بریجهای دندانی هستند . آنچه که بیشتر با عنوان پروتز ثابت دندان در بین جامعه مرسوم است همین نوع پروتز دندان است. این نوع پروتز ، در واقع زمانی مورد استفاده قرار میگیرد که فرد یک یا تعداد بیشتری از دندانهای خود را از دست داده و در عین حال هنوز حداقل یک دندان در جلو و یک دندان در عقب دندان از دست رفته وجود دارد. به این ترتیب با تراش دو دندان مجاور ناحیه خالی از دندان ، یک پل (bridge ) بین دندانهای پایه زده می شود تا ناحیه خالی از دندان پر شده و دوباره توانایی جویدن و زیبایی به فرد باز گردد.
گاهی به دلایل متعدد نمیتوان از پروتزهای دندانی ثابت برای جایگزینی دندانهای از دست رفته استفاده کرد. در این صورت پروتزهای متحرک به کمک افراد بی دندان یا با تعدادی دندان از دست رفته و دندانپزشکان می آید. پروتز متحرک همانطور که از نام آن بر می آید به راحتی داخل دهان گذاشته و یا برداشته میشود .
پروتزهای دندانی متحرک بر سه نوع اند:
پروتز دندانی پارسیل (partial prosthesis)
آن چیزی که در بین عموم جامعه با عنوان « دندان تکه ای » موسوم است همین نوع از انواع پروتز هستند. پروتز پارسیل خود انواع گوناگونی دارد : برای مثال پروتزهای پارسیل تمام آکریل ( فلیپر ) ، معمولا به عنوان یک درمان موقتی در بسیاری از موارد مورد استفاده قرار می گیرند.
نوع دیگر پروتزهای پارسیل پروتزهای کرم کبالت است که از قدیم الایام به عنوان درمان بی دندانیها با انتهای آزاد ( کسانی که دندانهای خلفی _دندانهای عقبی _خود را از دست داده اند و دندانی جهت پایه برای پروتز ثابت ندارند ) یا کسانی که به هر دلیل نمیخواهند از پروتز ثابت دندان استفاده کنند مورد استفاده قرار می گرفته است. این انواع پروتز شامل ترکیب آکریل ( بخش صورتی دست دندان « لثه پروتز ») و آلیاژ فلزی هستند که بخش عمده آن را کرم و کبالت شامل میشود .معمولا به علت فلزی بودن گیره ها ظاهری نا خوشایند دارند. به همین علت امروزه انواع دیگری از پروتز پارسیل طراحی شده که بخش فلزی آن نیز به صورت رنگ دندان میباشد و به آنها پروتز پارسیل felexite گفته میشود.
پروتز کامل دندان یا دست دندان ( denture)
حتما دست دندانهای پدر بزرگها و مادر بزرگها را دیده اید. این نوع از پروتز متحرک برای افرادی مورد استفاده قرار میگیرد که تمام دندانهای خود را از دست داده اند . هر چند امروزه با پیدایش ایمپلنتهای دندانی ، استفاده از این انواع پروتز متحرک کمتر شده، اما هنوز به عنوان کم هزینه ترین درمان بی دندانی مورد استفاده قرار میگیرد.
پروتز کامل نیز دارای دو نوع معمولی و لثه نرم است .
نکته مهم این که پروتز کامل دندان از دو بخش تشکیل میشود یکی دندانها که سفید هستند و دیگری بخش صورتی پروتز که در بین بیماران با عنوان « لثه پروتز » موسوم است.
این بخش لثه پروتز باید مستحکم باشد که بتواند کارآیی لازم را داشته باشد.
شاید این سوال پیش بیاید که “پس نقش پروتزهای کامل یا پارسیل با لثه نرم چیست ؟”
در واقع لثه نرم به صورت یک لایه با ضخامت ۱-۲ میلی متری در زیر لثه سخت پروتز به مدت کوتاه استفاده میشود تا تورم یا التهابات لثه بیمار برطرف شده و بستر مناسبی برای دریافت پروتز با لثه سخت فراهم شود.
اگر پروتز با لثه نرم قرار باشد که به طور دایم مورد استفاده قرار بگیرد ، هرچند در ابتدا استفاده از آن بسیار راحت تر است اما نه تنها کار آیی آن بسیار پایینتر است بلکه باعث تخریب بافت لثه باقیمانده در دهان فرد میشود. در عین حال تمیز نگه داشتن پروتزهای قابل انعطاف ( لثه نرم ) بسیار سخت تر است و احتمال رشد انواع باکتریها و قارچها در خلل و فرج آنها زیاد است.
اوردنچر ( over denture )
اوردنچر نیز نوعی درمان پروتز دندانی متحرک است که در واقع دست دندان کاملی بوده که روی دو پایه دندانی یا چند پایه ایمپلنت می نشیند. به نسبت پروتز کامل دندان راحت تر است اما به هر حال متحرک است و راحتی آن از پروتز ثابت دندان کمتر است.
مزایای استفاده از پروتزهای دندانی چیست؟
در صورتیکه شما تعدادی از دندانهای خود را از دست داده باشید ، پروتز ها می توانند وضعیت ظاهری شما و همچنین جویدن ، گاز گرفتن و نحوه صحبت کردن شما را بهبود ببخشند. آنها سفارشی و بر طبق شکل و اندازه دهان شما ساخته شده و تا حد ممکن طبیعی ساخته می شوند. پروتز ها باعث می شوند که از فرسایش و سائیدگی و یا شکستگی و آسیب دندانهای باقی مانده جلوگیری شود بدون پروتزها ممکن است که دندانهای طبیعی جابجا شده و یا کج شوند. دندانهای مصنوعی (پروتز ها ) می توانند پس از اینکه در آورده شوند سریعاً در جای خود قرارگیرند و هیچ کس از وجود آنها در دهان شما مطلع نمی شود اینها پروتزهای فوری نامیده می شوند. پروتزها هرگز نمی توانند جای خود دندانهای طبیعی را بگیرند پس بنابراین مدت زیادی طول می کشد تا به آنها عادت کنید در صورتیکه قبلاً از دندان مصنوعی استفاده نکرده اید از دندانپزشک بخواهید در مورد مشکلات آن هنگام گذاشتن و بو داشتن برای شما توضیح دهد. و همچنین در مورد چگونگی مراقبت کردن از آنها و نگهداری صحیح آنها شما را آگاه کند.
مراحل ساخت پروتزهای درمانی چیست؟
در ابتدا دندانپزشک از یک سری مواد قالبگیری مخصوص جهت بدست آوردن قالب دهان بیمار استفاده می کند و تکنسین دندانساز این قالبها را برای ساختن دندانهای مصنوعی (پروتز ) بکار می گیرد. در بعضی مواقع ممکن است طی ۲ مرحله قالبگیری صورت بگیرد . تکنسین از تکه هایی موم برای تثبیت کردن مدل دندان (پروتز ) استفاده می کند . دندانپزشک آنها را در دهان بیمار می گذارد تا موقعیت آنها در ارتباط با فک ها و نحوه جایگیری آنها در دهان امتحان کند. سپس دندانپزشک موم ها را کمی انعطاف داده و آنها را محکم بر روی دندانها قرار میدهد تا بدین وسیله فرم شکل گیری دندانها را بر روی یکدیگر به دندانساز نشان دهد. و به این ترتیب شکل و فرم اصلی دندان ( پروتز ) ساخته شده در دهان بیمار گذاشته شده و مورد آزمایش و امتحان قرار می گیرد. دندانپزشک در مورد چگونگی تثبیت آنها در دهان بیمار پرسش خواهد نمود و همچنین در مورد چگونگی احساس شما ، احساس راحتی یا عدم آن و نظر و عقیده تان بر اساس آخرین تغییرات آنها (پروتز ) نظر خواهی می کند. سپس پروتز های آزمایشی ( آزمایش شده ) مجدداً به لابراتوار بازگردانده می شوند که بصورت پروتز دائمی و ثابت ساخته شوند. و پس از این مراحل پروتز ها آماده استفاده قرار می گیرند. سپس دندانپزشک از شما میخواهد چند روز یکبار به ملاقات او بروید تا از چگونگی کارکرد پروتزهای شما آگاهی پیدا کند. اگر آنها (پروتزها ) مشکلی داشته باشند می توانند مجدداً در سایز کوچکتری ساخته شوند.